LEKSYKON FINANSOWY
Administrator wskaźnika referencyjnego – osoba fizyczna lub prawna sprawująca kontrolę nad opracowywaniem wskaźnika referencyjnego.
EURIBOR (ang. Euro Interbank Offered Rate) – referencyjna stopa procentowa, po której banki są skłonne udzielać pożyczek na rynku międzybankowym w strefie euro. Jej administratorem jest obecnie EMMI (European Money Markets Institute). Od 3 grudnia 2018 r. EURIBOR jest obliczany dla 5 terminów zapadalności: 1W, 1M, 3M, 6M i 12M.
Kredyt – umowa zawarta w formie pisemnej pomiędzy bankiem a kredytobiorcą. Bank zobowiązuje się udostępnić określoną kwotę na określony cel oraz czas, a kredytobiorca zobowiązuje się wykorzystać kredyt zgodnie z jego przeznaczeniem oraz zwrócić pobraną kwotę wraz z należnym bankowi wynagrodzeniem w postaci prowizji i odsetek.
LIBOR (ang. London Interbank Offered Rate) – referencyjna stopa procentowa, po której banki są skłonne udzielać pożyczek na rynku międzybankowym w Londynie. Jej administratorem jest obecnie ICE Benchmark Administration. LIBOR jest obliczany każdego dnia roboczego jako średnia arytmetyczna z kwotowań przesyłanych przez banki panelowe dla 7 terminów zapadalności: ON, 1W, 1M, 2M, 3M, 6M i 12M dla każdej z 5 walut: CHF, EUR, GBP, JPY i USD. 5 marca 2021 r. brytyjski organ nadzoru Financial Conduct Authority (FCA) ogłosił, że z końcem 2021 r. nastąpi całkowite zaprzestanie opracowywania większości wskaźników referencyjnych LIBOR, w tym wszystkie w LIBOR CHF i EUR.
Rozporządzenie o wskaźnikach (BMR) – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 wprowadza wspólne ramy mające na celu zapewnienie dokładności i rzetelności indeksów stosowanych w Unii jako wskaźniki referencyjne w instrumentach i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych. Zostało ono opublikowane w 2016 r. i stosuje się je od dnia 1 stycznia 2018 r.
Stopa procentowa – cena pieniądza. Jest ona wyznacznikiem wynagrodzenia przysługującego posiadaczowi kapitału za udostępnienie go innemu podmiotowi na określony czas. Zazwyczaj to wynagrodzenie określone jest jako procent od pożyczonej sumy i mierzone jest w ujęciu rocznym.
WIBOR – wskaźnik referencyjny stopy procentowej opracowywany przez GPW Benchmark. Posiada status wskaźnika kluczowego w rozumieniu Rozporządzenia o wskaźnikach (BMR), odzwierciedla poziom stopy procentowej, po jakiej depozyty na określone terminy fixingowe byłyby składane przez Banki Panelistów.
WKF – wskaźnik referencyjny stopy procentowej w rozumieniu Rozporządzenia o wskaźnikach (BMR). Reprezentuje krańcowy koszt pozyskania niezabezpieczonych funduszy przez podmioty przekazujące dane. Wyrazem tej reprezentacji jest indeks wyznaczony na bazie cen depozytów terminowych przyjmowanych przez podmioty przekazujące dane. Podmiotami przekazującymi dane do WKF są banki spółdzielcze działające na terenie Polski o wielkości sumy bilansowej poniżej 4 mld PLN. WKF jest określany dla terminów: 1, 3, 6 i 12 miesięcy. Jako aktywny rynek, dla którego opracowywany jest WKF, przyjmuje się rynek transakcji depozytowych na określone terminy pomiędzy podmiotami przekazującymi dane a ich klientami. Szczegółowe zasady obliczania WKF określa Metoda WKF.
Wskaźnik alternatywny – wskaźnik stopy procentowej, który – zgodnie z art. 28.2 Rozporządzenia BMR – może być zastosowany jako punkt odniesienia w przypadku zmiany lub zaprzestania opracowywania podstawowego wskaźnika referencyjnego. Od 1 stycznia 2018 r. banki są zobowiązane do wprowadzenia alternatywnych wskaźników referencyjnych. Wskaźniki te powinny być wpisywane np. do umów kredytowych zawieranych pomiędzy bankami a klientami.
Wskaźnik referencyjny (ang. benchmark) – dowolny indeks stanowiący odniesienie do określenia kwoty przypadającej do zapłaty z tytułu instrumentu finansowego lub umowy finansowej lub do określenia wartości instrumentu finansowego.
Wskaźnik referencyjny stopy procentowej (ang. interest rate benchmark) - wskaźnik referencyjny, który jest wyznaczany w oparciu o stopę, według której banki mogą udzielać pożyczek innym bankom lub pożyczać od innych na rynku finansowym.
Wskaźnik referencyjny stopy procentowej (ang. interest rate benchmark) - wskaźnik referencyjny, który jest wyznaczany w oparciu o stopę, według której banki mogą udzielać pożyczek innym bankom lub pożyczać od innych na rynku finansowym.